خطر ابتلا به آلزایمر در افراد سالمندِ کم شنوا پنج برابر بیشتر است
آلزایمر یا بیماری فراموشی، یک نوع اختلال عملکرد مغزی است که در اثر آن به تدریج توانایی‌های ذهنی بیمار تحلیل می‌رود. البته با بالا رفتن سن، اندکی فراموشکار شدن در افراد طبیعی است. اما در بیماری آلزایمر این اختلال حافظه به تدریج پیشرفت می‌کند.
یک هشتم از افراد دارای 65 سال و بیشتر، این حالت مخرب زوال عقل را دارند. آلزایمر در مرحله اول ممکن است برای خانواده و دوستان قابل تشخیص نباشد. اما قبل از بروز، علائم هشداری از خود نشان می دهد. چگونه می توان آغاز فراموشی (که معمولا بی خطر است) در افراد به سبب آلزایمر را تشخیص داد؟
علائم هشداردهنده ابتلا به آلزایمر
- Ø حافظه و گفتار در اوایل آلزایمر:
حافظه بلندمدت معمولا دست نخورده باقی می ماند اما حافظه کوتاه مدت مختل می شود. شخصی که دوستش دارید ممکن است صحبت های شما را فراموش کند. او ممکن است سئوالاتی را که پاسخ داده شده تکرار کند. این بیماری گفتار را نیز مختل می کند، بنابراین او ممکن است در یادآوری کلمات معمول دچار چالش شود.
- Ø از دست رفتن حافظه و رفتار
آلزایمر می تواند سبب تغییرات رفتار و پریشانی شود. ممکن است عزیز شما در محلی آشنا گم شود. بی ثباتی خلقی و لغزش در قضاوت نیز عوارض رایج آن هستند. مراقبت های بهداشتی را تضعیف کند . افرادی که قبلا شیک پوش بودند ممکن است لباس های آلوده پوشیده و شستن موهای سرشان را فراموش کنند.
علائم هشداردهنده ابتلا به آلزایمر را نادیده نگیرید:
رویارویی با این فکر که یکی از عزیزانتان این بیماری را دارد مشکل است، اما بهتر است هر چه زودتر به یک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید. در ابتدا ممکن است تشخیص چیز دیگری باشد. این علائم ممکن است ناشی از یک مشکل قابل درمان باشد، مانند به هم خورد تعادل تیروئید؛ و اگر هم آلزایمر باشد، وقتی که درمان در مراحل اولیه بیماری آغاز شود، کارایی بهتری خواهد داشت.
آلزایمر چگونه تشخیص داده می شود
هیچ آزمایش ساده ای برای تشخیص آلزایمر وجود ندارد، بنابراین نورولوژیست به گفته های شما در مورد تغییرات ایجادشده در فرد مورد نظر اتکا خواهند کرد. آزمایش وضعیت روانی که گاهی “mini-cog” نامیده می شود، یا سایر آزمایش های غربالگری می توانند مهارت های هیجانی یا حافظه کوتاه مدت او را اندازه گیری کنند. می توان برای پیشگیری از سایر مشکلات مانند سکته یا تومور از آزمایش های عصب شناختی و اسکن های مغزی استفاده کرد که می توانند اطلاعات دیگری درباره مغز فرد مورد نظر به دست دهند.
در حین آلزایمر چه اتفاقی برای مغز می افتد؟
آلزایمر سبب مرگ سلول های عصبی و از بین رفتن بافت ها در سرتاسر مغز می شود. با شدت یافتن بیماری، بافت مغز کوچک شده و نواحی حاوی مایع مغزی-نخاعی بزرگتر می شوند. آسیب های ناشی از آلزایمر، حافظه، گفتار و ادراک فرد مبتلا را مختل می کند.
- چه انتظاری باید از فرد مبتلا به آلزایمر داشت؟
آلزایمر در هر شخص مسیر متفاوتی را طی می کند. بعضی اوقات علایم به سرعت تشدید شده و در عرض چند سال، منجر به زوال حافظه شدید و پریشانی می شود. برای سایرین، این تغییرات تدریجی هستند. ممکن است 20 سال طول بکشد که یک بیماری دوره خود را سپری کند. اکثر افراد 3 تا 9 سال بعد از تشخیص بیماری زنده می مانند.
- آلزایمر چگونه زندگی روزمره ما را تغییر می دهد؟
آلزایمر روی تمرکز اثر می گذارد و بنابراین، عزیز شما نمی تواند کارهای عادی مانند آشپزی یا پرداخت صورتحساب را انجام دهد. مطالعه صورت گرفته روی افراد مبتلا به آلزایمر نشان می دهد که دشواری در انجام حساب کتاب های مالی، اغلب یکی از اولین علایم این بیماری است. با تشدید علائم، فرد ممکن است افراد یا مکان های آشنا را به جا نیاورد. او ممکن است به راحتی گم شود یا از ظروف و لوازم به درستی استفاده نکند. مثلا ممکن است با چنگال موهای خود را شانه کند. بی اختیاری، مشکلات تعادل، و فراموش کردن زبان در مراحل پیشرفته ابتلا به آلزایمر رخ خواهند داد.
ن، صحبت کردن یا پاسخ دادن به دیگران را از دست بدهند. در نهایت، این بیماری می تواند کارکردهای حیاتی مانند بلعیدن را مختل کند. اکنون زمان مراقبت در بیمارستان است که برای افراد در آخرین و شدیدترین مرحله بیماری، آسایش و تسکین فراهم می کنند.
آلزایمر و افت شنوایی
افت شنوایی می تواند باعث افزایش سرعت پیشرفت آلزایمر و حتی منجر به آلزایمر زودرس شود. این موضوع کاملاً وابسته به میزان کم شنوایی فرد می باشد. هر چه قدر میزان کم شنوایی فرد شدت بیشتر باشد فرد منزوی تر خواهد شد. همین امر باعث کاهش فعالیت وی شده و در نتیجه سیستم شنوایی اصوات کمتری نیز دریافت خواهد کرد. در نتیجه گوش فعالیت کمتری خواهد داشت، پردازش های کمتری نیز بین سیستم شنوایی و عملکرد مغز رخ می دهد. همین امر موجب کاهش فعالیت مغز و ابتلا به آلزایمر خواهد شد.
به دنبال دریافت کم اصواتی همانند صدای گفتار و محیط پیرامون به وسیله شخص کم شنوا، قسمت هایی از مغز که از سلول های عصبی شنوایی تشکیل شده اند، نیز تضعیف شده و به تدریج از کار خواهند افتاد. بسیاری از افرادی که مبتلا به آلزایمر هستند به مرور زمان توانایی انجام پیش پا افتاده ترین کارها را نیز از دست خواهند داد. بنابراین به افراد توصیه می شود با مراجعه به مراکز شنوایی شناسی در جهت تشخیص به موقع افت شنوایی و جلوگیری از بیماری آلزایمر اقدام نمایند.
افت شنوایی در افراد سالمند و آلزایمر:
یکی از راههای تقویت حافظه، دریافت و پردازش اطلاعات به وسیله حس شنوایی است. افت شنوایی عارضه ایست که بسیاری از افرادِ بالای ۶۰ تا ۷۰ سال به آن مبتلا می شوند. اکثر سالمندان این تغییر فیزیولوژیکی را به دلیل افزایش سن پذیرفته اند. به همین جهت اقدامی در جهت بهبود شنوایی خود انجام نمی دهند. همین امر موجب افزایش خطر ریسک درابتلا به بیماری آلزایمرخواهد شد. بر اساس مطالعات بر روی ارتباط موجود بین افت شنوایی و آلزایمر، حتی اختلال در قسمت گوش میانی اغلب باعث بروز افت شنوایی شده است.
همچنین مختل شدن عصب شنوایی نیز در بروز این مشکل نقش بسزایی دارد. خطر ابتلا به آلزایمر در افراد سالمندِ کم شنوا پنج برابر افرادی است که مبتلا به این اختلالات شنوایی نیستند. در این عارضه حتی قدرت پردازش فرد نیز کاهش پیدا کرده تا جایی که فرد اصوات را کم و بیش شنیده اما از درک موضوعی آن عاجز است.
طبق تحقیقات، استفاده از سمعک به تنهایی نمی تواند باعث پیشگیری از ابتلا به دمانس یا زوال عقلی شود. اما افراد با حضور در اجتماعات کوچک و بزرگ و بیشتر کردن تعاملات خود می توانند شدت آن را کاهش دهند. با ابتلا به افت شنوایی مغز فشار زیادی را متحمل می شود و تمام فرایندهای طبیعی مغز مختل می شود. در نتیجه افراد اختلالات دیگری همچون دمانس و افسردگی را نیز تجربه خواهند کرد. همچنین افرادی که مداومت در امر یادگیری در هر زمینه ایی را دارند نیز به مراتب کمتر دچار دمانس می شوند.
دیدگاه‌ها