برای مدیریت کم شنوایی کودکان از چه متخصصانی کمک بگیریم؟

برای مدیریت کم شنوایی کودکان از چه متخصصانی کمک بگیریم؟
سلسله مباحثی پیرامون شنوایی و شنوایی شناسی (38)
کم شنوایی یک ناتوانی پنهان است. به همین علت والدین ممکن است دیر متوجه این موضوع شوند. با این حال به محض مشکوک شدن به وجود کم شنوایی به متخصصان زیر مراجعه کنید:
 متخصص گوش و حلق و بینی: تخصص او محدود به دستگاه شنوایی است.
 متخصص اطفال: نیازهای سلامت عمومی کودک را از لحاظ درمانی تامین می کند.
 شنوایی شناس: آزمایشات شنوایی را انجام می دهد و با تجویز تقویت کننده مناسب و تنظیم آن در فرآیند توانبخشی شنوایی کودک شما نقش دارد.
 شنوایی شناس اطفال: تخصص او در تشخیص و تجویز تقویت کننده شنوایی مناسب برای کودکان است.
 نورولوژیست: پزشک متخصص در زمینه مغز و سیستم عصبی مرکزی است.
 اتولارنگولوژیست: پزشکی که در رابطه با جنبه های گوش، گلو و بینی تخصص دارد.
به یاد داشته باشید:
 هنگام مراجعه به متخصصین سوالات خود را کامل بپرسید.
 با جمع آوری اطلاعات کافی از متخصصین می توانید از کودک خود بهتر مراقبت کنید.
 با توجه به شناخت خود از فرزندتان اطلاعات لازم را به متخصصین جهت اتخاذ درمان مناسب بدهید.
 با وجود کم شنوایی فرزندتان به توانایی و استعداد او اعتقاد داشته باشید.
 به خاطر برچسب هایی که از طرف جامعه پزشکی به کودک زده می شود، نگران نشوید.
 اسامی مانند کم شنوا که روی فرزندتان گذاشته می شود نباید بر شما تاثیر عاطفی بگذارد زیرا از این طریق بهتر می توانید خدمات پزشکی لازم را دریافت کنید.
 اولین قدم برای کودک کم شنوای شما تهیه سمعکهای مناسب است
 تا جایی که می توانید مطالعه کنید و از مزایای تکنولوژی های جدید مانند سمعک مطلع شوید.
 هر یک از متخصصین نیازهای ویژه کودک کم شنوا را برطرف می کنند و در واقع شما مسئولیت اصلی تکامل فرزندتان را برعهده دارید.
 با اینکه حجم زیادی از اطلاعات پزشکی ممکن است موجب سردرگمی شود، باید آن ها را جدی بگیرید.
 گاهی در رابطه با درستی و یا نادرستی توصیه های پزشکی تفکر کنید تا آنها را بفهمید و بهتر رو به جلو حرکت کنید.
 از لحاظ عاطفی می توانید از متخصصین کمک بگیرید تا باعث آرامش شما شوند.

منبع: راهکارهای آموزش و توانبخشی کودکان کم شنوا
نویسندگان: خسرو گورابی عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران، دکتر یونس لطفی، رضا حسین آبادی و نفیسه شمیم
به همت ادیولوژیست نورین تقی پور