آنچه والدین ومربیان نوزادان وکودکان کم شنوا باید بدانند24
* آیا می‌دانی؟
در دوران نوجوانی و بلوغ، اگر می‌پرسم «چرا من کم‌شنوا هستم؟»
«چرا من… ؟»
«چرا من… هستم؟»
نباید ناراحت شوی!
خُب من نگران عدم پذیرش خود از سوی اجتماع و همسالان شنوای خود هستم و احساس ناامنی می‌کنم. در این مورد راهنمایی‌ام کن.
* آیا می‌دانی؟
در دوران بلوغ و نوجوانی، قضاوت‌های گروه‌های هم‌سن برای من اهمیت زیادی دارد. آموزش مناسب من و بردباری تو، پذیرش کم‌شنوایی‌ام را به‌عنوان «یک ویژگی» و نه به‌عنوان «یک عیب» برایم آسان‌تر می‌نماید و اعتماد‌به‌نفسم را تقویت می‌کند.
* آیا می‌دانی؟
چه بخواهی و چه نخواهی، مسئولیت خطیر آموزش و پرورش من، یعنی همان فرزند کم‌شنوای تو، به عهدۀ توست.
اگر می‌خواهی کودک یا نوجوانی مسئولیت‌پذیر تربیت کنی، ابتدا باید خودت مسئولیت‌پذیر باشی.
* آیا می‌دانی؟
برای ثبت‌نام من در کودکستان، آمادگی و مدرسه، ابتدا باید جایگاهی که من از جهت میزان شنوایی، توانایی گفتار و زبان، توانایی برقراری ارتباط و… دارم، مشخص شود و سپس در مدرسه‌ای مناسب و کلاسی مناسب، ثبت‌نام شوم. توجه کن که من درنهایت باید به مدرسۀ عادی بروم.
اما قبل از آن لازم است که مراحلی را طی کنم و این مراحل به زمان، مشاوره، تلاش و همت نیاز دارد.
دیدگاه‌ها